Boş

Olmayan bir zaman diliminde olmayan bir yerdeyim aslında olmayacak hayaller kuruyorum olmayan insanlarla...yarattığım cam fanusun içinde nefes almakta zorlanıyorum bu ara,gene de ukala bir tavırla başım dik kimseye ödün vermiyorum inadına...zaman diyorum sadece birazcık zaman ,gün geçtikçe daha da inanıyorum buna ...büyüyorum istemesem de, renkler değişiyor,insanlar değişiyor... çocukluğumun Karşıyaka'sı artık aynı değil... ben de aynı değilim değişiyorum daha sinirli ,daha az gülen bir ortayaşlı kadına dönüşüyorum ama inatla kabul etmiyorum...yolun yarısına yaklaştığım bu günlerde hayatın karmaşasından uzak tutmaya çalışıyorum kendimi pek de başarılı olamayarak...şehitlerimize üzülüyorum anlamsız insanlara tonlarca laf sıralayarak ve geleceğe ümitle bakmıyorum artık, hatta korkuyorum her gelen yeni günden ...nasıl bir dünya bırakacağımızı düşünüyorum henüz doğmamış çocuğuma ,kılına zarar vereceğin vay haline diyerek, vatanımın evladının canının bu kadar ucuz olduğuna hayıflanarak...karamsarım,umutsuzum kısaca,bugün şehit düşen askerlerimizin ardından söyleyecek söz bulamıyor mekanları cennet toprakları bol olsun diyor ve susuyorum...

kelebek...

çocukluğum...

Çocukluğumu özledim ben arar oldum o günleri...bakkal Hasan amcam'ı,terzi Nevzat amcam'ı herkesin daha güleryüzlü olduğu zamanları,tüm sokaktaki esnafın kapısının önünde yoğurt kaseleri olurdu hep kediler köpekler için hayvanlar bile daha mutluydu sanki...büyüdükçe biraz daha kirleniyor dünya daha da anlamsızlaşıyor...kaçıp yine odamda ki dolaba saklanmak istiyorum annemin çılgın gibi beni aramasını, abimin gelip beni bulmasını,anneannemin bahçesindeki küpe çiçeklerinden kulağıma küpe yapıp anneannemi kızdırmayı:) teyzemi gecenin bir yarısı elime kına yakmaya ikna etmeyi annemin söylenmesini ''gece gece rahat bırak kadını'' diye:) sokakta taş kaydırmaca oynamayı, İsmet amca'nın kamyonetinin arkasına saklanmayı,babamların arka balkonunda müziği son ses açıp deli gibi dans etmeyi,anlamsızca ona buna gülüp karnıma ağrılar girmesinden dolayı iki büklüm kalmayı:) çocukluk arkadaşlarımı,kuzenlerle hortum savaşı yapmayı,daha çok mutlu olmak için sebebe sahip olmayı istiyorummm... çocukluk anılarımı gidenlerin geri gelmesini ve bir daha hiç gitmeyeceklerinin sözünü istiyorum...Biliyorumm ,biliyorumm çok şey istiyorumm ve biliyorum ki imkansız ...ama belki bir gün Alaaddinin cini çıkar karşıma yada Kül kedisinin perisi tek isteğim olur onlardan ;çocukluğumu geri isterim herkesle birlikte tüm gidenlerle...belki birgün bulurum lambayı yada peri gelir bulur beni belli mi olurr hayatt bu hayal kuruyorum işte:))

çocukluğum duy benii geri istiyorum senii:))

sevgilerr..

kelebek...:)

İLK

Yeni bir yaş arifesi,herşey anlamsız ve yaşlanma sendromuna girmişken,fotoğrafların ve sevgili makinamın dilinden anlamaya başlayıp yeni heyecanlar ve sevinçler yaşıyorum...çok uzun soluklu bir yazamama ,okuyamama döneminden çıkıp ilk yazımla şeytanın bacağını kırdım sanırım :) umarım devamı gelirr... Uzun bir kış ve ardından mis kokulu bahar... o çok sevdiğim bahar bile yazamama sıkıntıma bir çare olamadı.Umarım sessizliğin ardından gelen bu cümlelerin devamı gelir...Blogun yenilenmediğini görenler soruyorlar;'' yazmıyor musun,fotoğraf çekmiyor musun?'' diye '' niye saklanıyorsun?'' diyorlar ...Evet saklanmak doğru bir yorum sanırım...kimden,neyden?? bilinmez ama her geçengün yeni bir tuğla daha ekliyorum duvara...daha korkak ,daha güvensizim çevreye ve hayata karşı.Elbet geçicek,yazılacak yazılar,okunacak kitaplar,ölümsüzleştirilecek anlar var...yeniden yeşillenecek etraf ve ben gene pembe gözlüklerimi çıkaracağım sakladığım yerden,başımı gökyüzüne kaldırıp gene yıldızları göreceğim.Belki bir yıldız kayacak ,içimden bir dilek tutacağım; ''sağlık olsun,huzur olsun,sevdiklerim yanımda olsun '' diyeceğim...gene güneşin doğmasını seyredeceğim yüzümde bir tebessümle...Ve derin bir soluk alıp bir yaşı daha geride bırakırken kaldığım yerden yola devam edeceğim ve eminim ki herşey çokk güzel olucak...pırıl pırıl bir yaz dileğiyle...

sevgiler

kelebek:)